Índice:

Línguas chinesas
Línguas chinesas

Aprender Mandarim | 01 (Pode 2024)

Aprender Mandarim | 01 (Pode 2024)
Anonim

Chinês moderno padrão (mandarim)

A pronúncia do chinês padrão moderno é baseada no dialeto de Pequim, que é do tipo norte ou mandarim. Emprega cerca de 1.300 sílabas diferentes. Existem 22 consoantes iniciais, incluindo paradas (feitas com fechamento momentâneo e completo no trato vocal), africadas (começando como paradas, mas terminando com fechamento incompleto), consoantes aspiradas, nasais, fricativas, sons líquidos (l, r) e um parada glótica. As semivogais mediais são y (i), ɥ (ü) ew (u). Na posição final, ocorrem as seguintes consoantes nasais, ṛ (retroflex r), as semivogais yew, e as combinações ŋr (nasalização mais r) e wr (arredondamento mais r). Existem nove sons de vogais, incluindo três variedades de i (retroflex, apical e palatal). Várias vogais se combinam em grupos.

Existem quatro tons: (1) nível alto, (2) crescendo alto, (3) diminuição decrescente com fricção glótica (com um aumento extra de baixo para alto quando final) e (4) diminuição decrescente. As sílabas sem tensão têm um tom neutro, que depende do ambiente para a afinação. Os tons nas sequências de sílabas que pertencem lexicamente e sintaticamente ("grupos sandhi") podem sofrer alterações conhecidas como sandhi tonal, a mais importante das quais faz com que um terceiro tom antes de outro terceiro seja pronunciado como segundo tom. Os tons influenciam algumas vogais (notadamente e e o), que são pronunciadas mais abertas no terceiro e quarto tons do que no primeiro e segundo tons.

Um número surpreendentemente baixo das combinações possíveis de todos os sons consonantais, vocais e tonais é utilizado. As vogais i e ü e as semivogais y e ɥ nunca ocorrem após os sons velares (por exemplo, k) e ocorrem somente após os sons afratados e sibilantes palatizados (por exemplo, tś), que por sua vez ocorrem sem outras vogais e semivogais.

Muitas interpretações alternativas dos sons distintos do chinês foram propostas; a interação de consoantes, vogais, semivogais e tons diferencia o chinês padrão moderno de muitas outras línguas e dialetos siníticos e lhe confere um caráter único entre os principais idiomas do mundo. Os dois sistemas de transcrição mais usados ​​(romanizações) são Wade-Giles (proposto por Sir Thomas Francis Wade em 1859 e posteriormente modificado por Herbert A. Giles) e o sistema oficial de transcrição chinesa hoje, conhecido como pinyin zimu (“ortografia fonética”). ”) Ou simplesmente Pinyin (adotado em 1958). Para uma comparação desses equivalentes de romanização, consulte a tabela. Em Wade-Giles, a aspiração é marcada por '(p', t 'e assim por diante). As semivogais são y, yü ew na posição inicial; i, u e u em medial; e eu e você (mas depois de a) na posição final. O retroflex final r está escrito rh. Os tons são indicados por algarismos altos após as sílabas (1, 2, 3, 4).

Romanizações chinesas

Conversões de Pinyin para Wade-Giles
abcdefghjklmnopqrstwx yz
Pinyin Wade-Giles Pinyin Wade-Giles Pinyin Wade-Giles Pinyin Wade-Giles
* Sílaba oral ou dialetal sem equivalente oficial de Wade-Giles.
uma uma gou kou mo mo canção cantado
ai ai gu ku mou mou sou sou
a a gua kua mu mu su su
ang ang guai kuai n / D n / D suan suan
ao ao guan kuan nai nai sui sui
BA pa guang Kuang nan nan Sol Sol
bai pai gui kuei nang nang suo tão
banimento panela arma de fogo kun nao nao ta t'a
estrondo pontada guo kuo ne * tai t'ai
bao pao ha ha nei nei bronzeado bronzeado
bei pei hai hai nen nen Espiga Espiga
ben caneta han han neng neng tao t'ao
beng peng aguentar aguentar ni ni te t'e
bi pi hao hao nian nien tei *
bian pien ele ho niang niang teng t'eng
biao piao ele eu ele eu niao niao ti t'i
bie pieh galinha galinha nie nieh tian t'ien
bin PIN heng heng nin nin tiao t'iao
bing ping hong pendurado ning ning gravata t'ieh
bo po hou hou niu niu ting t'ing
bu pu hu hu não nung língua t'ung
ca ts'a hua hua não voce não voce tou você
cai ts'ai huai huai nu nu tu t'u
lata ts'an huan huan tuan t'uan
cang ts'ang Huang Huang nuan nuan tui t'ui
cao ts'ao hui hui nüe nüeh tun t'un
ce ts'e hun hun nuo não tuo para
cei * huo huo o wo wa wa
cen ts'en ji chi ou ou wai wai
ceng ts'eng jia chia pa p'a wan wan
cha ch'a jian chien pai p'ai wang wang
chai ch'ai jiang Chiang panela p'an wei wei
chan ch'an jiao chiao pontada p'ang wen wen
chang ch'ang jie chieh pao p'ao weng weng
chao ch'ao jin queixo pei p'ei wo wo
che ch'e jing ching caneta caneta wu wu
Chen ch'en jiong chiung peng p'eng XI hsi
cheng ch'eng jiu chiu pi p'i xia hsia
chi ch'ih ju chü pian p'ien xian hsien
chong ch'ung juan chüan piao p'iao xiang hsiang
chou ch'ou jue chüeh torta p'ieh xiao hsiao
chu ch'u jun chün PIN PIN xie hsieh
chua ch'ua ka k'a ping p'ing xin hsin
chuai ch'uai kai k'ai po p'o xing hsing
chuan ch'uan kan k'an Pou Pou xiong hsiung
chuang ch'uang kang k'ang pu p'u xiu hsiu
chui ch'ui kao k'ao qi ch'i xu hsü
chun ch'un ke k'o qia ch'ia xuan hsüan
chuo ch'o kei k'ei qian ch'ien xue hsüeh
ci tz'u ken k'en qiang ch'iang xun hsün
cong ts'ung keng k'eng qiao ch'iao ya ya
cou ts'ou kong k'ung qie ch'ieh yan iene
cu ts'u kou k'ou qin queixo yang yang
cuan ts'uan ku k'u qing ch'ing yao yao
cui ts'ui kua k'ua qiong ch'iung vós yeh
cun ts'un kuai k'uai qiu ch'iu yi Eu
cuo ts'o kuan k'uan qu ch'ü yin yin
da ta Kuang k'uang quan ch'üan ying ying
dai tai kui k'uei That ch'üeh yo *
dan bronzeado kun k'un qun ch'ün yong yung
dang Espiga kuo k'uo correu jan você yu
dao tao la la tocou jang yu
de te lai lai rao jao yuan yuan
dei * lan lan je yue ei, ei
covil * lang lang ren jen yun yün
deng teng lao lao reng jeng za tsa
di ti le le ri jih zai tsai
dian tien lei lei rong jung zan tsan
diao tiao leng leng rou você zang tsang
morrer tieh li li ru ju zao tsao
ding ting lia lia rua * Z e tse
diu tiu lian penhor ruan juan zei tsei
dong tung liang liang rui jui zen tsen
dou tou liao liao corre jun zeng tseng
du tu mentira mentir ruo jo zha cha
duan tuan lin lin sa sa zhai chai
dui tui ling ling sai sai zhan chan
dun tun liu liu san san zhang chang
duo para eis * cantou cantou zhao chao
e ê, o longo pulmão são são zhe che
ê Eh lou lou se se zhei *
en en Lu Lu sen sen zhen Chen
eng êng Lu Lu seng seng Zheng cheng
er erh luan luan, lüan sha sha zhi chih
fa fa lüe lüeh shai shai Zhong chung
ventilador ventilador lun lun Shan Shan zhou chou
presa presa luo eis shang shang zhu chu
fei fei ma ma shao shao zhua chua
fen fen mai mai ela ela zhuai chuai
feng feng cara cara shei shei zhuan chuan
para para mang mang shen shen zhuang chuang
fou fou mao mao sheng sheng zhui chui
fu fu mim * shi shih zhun chun
ga ka mei mei shou shou zhuo cho
gai kai homens homens shu shu zi tzu
gan kan meng meng shua shua zong tsung
quadrilha kang mi mi shuai shuai zou tsou
gao kao mian mien shuan shuan zu tsu
ge ko miao miao shuang shuang zuan tsuan
gei kei mie mieh shui shui zui tsui
gen ken min min evitar evitar zun tsun
gengibre keng ming ming shuo shuo zuo tso
gongo kung miu miu si szu, ssu

O sistema Pinyin indica paradas não-aspiradas e se afronta por meio de consoantes tradicionalmente dubladas (por exemplo, b, d) e consoantes aspiradas por sons sem voz (por exemplo, p, t). As semivogais são y, yu ew inicialmente; i, u e u medialmente; e eu e você (o depois de) finalmente. O retroflex final r é escrito r. Os tons são indicados por marcadores de acentuação, 1 = ¯, 2 = ´, 3 = ˇ, 4 = ˋ (por exemplo, mā, má, mǎ, mà = Wade-Giles ma 1, ma 2, ma 3, ma 4).

Pinyin é usado na discussão a seguir da gramática chinesa do padrão moderno.

Os sufixos mais comuns que indicam substantivos são -zi (como em fangzi 'house') e -tou (como em mutou 'wood'). Um conjunto de partículas substantivas postpostas expressa relações de espaço e tempo (-li 'dentro,' -hou 'depois'). Um exemplo de afixo verbal é -jian em kanjian 'ver' e tingjian 'ouvir'. As partículas verbais importantes são -le (ação concluída), -guo (ação passada) e -zhe (ação em andamento). As partículas verbais direcionais -lai 'em direção ao falante' e -qu 'longe do falante' e alguns sufixos verbais podem ser combinados com as partículas potenciais de 'can' e bu 'can' - por exemplo, na chulai 'take', 'na bu chulai 'não pode tirar'; tingjian 'ouve,' ting de jian 'pode ouvir.' A partícula de indica subordinação e também atribui valor nominal às formas de outras partes do discurso (por exemplo, wo 'I,' wode 'mine,' wo de shu 'meu livro,' lai 'to do,' lai de ren 'uma pessoa quem vem'). A partícula da frase mais importante é le, indicando 'nova situação' (por exemplo, xiayu le 'agora está chovendo,' bu lai le 'agora não há mais nenhuma chance de que ele venha'). Ge é o classificador substantivo mais comum (i 'one,' yi ge ren 'one person'); outros são suo (yi suo fangzi 'uma casa') e ben (liang ben shu 'dois livros').

Adjetivos podem ser definidos como verbos qualitativos (hao 'to good') ou verbos estáticos (bing 'to sick'). Existem sentenças equacionais com o assunto da ordem das palavras - predicado - por exemplo, wo shi Beijing ren 'eu sou uma pessoa de Pequim (isto é, um nativo de Pequim)' - e sentenças narrativas com o assunto da ordem das palavras (ou tópico) - verbo - objeto (ou complemento) - por exemplo, wo chifan 'como arroz', wo zhu zai Beijing 'moro em Pequim'. O objeto preposto pega a partícula ba (wo da ta 'eu o venci,' wo ba ta dale yidun 'eu lhe dei uma surra'), e o agente de uma construção passiva leva bei (wo bei ta dale yidun) uma surra por ele ').